วันพุธที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2559

#ฟิคน้องแบมโมบาย case : 20 ใต้โซฟาของพี่หมอ (CUT)


case : 20 ใต้โซฟาของพี่หมอ...(CUT)


"อ๊ะ..อ๊าาา" ใบหน้าหล่อก้มลงไปดูดเม้มซอกคอหอมกรุ่นตรงหน้า 

ความเสียวซ่านแล่นไปทั่วร่างทันทีเมื่อมือใหญ่ลูบแผ่วไปที่ส่วนอ่อนไหวผ่านกางเกงสแลคของร่างบาง คนตัวเล็กบิดไปมามากขึ้นกว่าเดิมเมื่อโดนกระตุ้นอารมณ์จากหลายจุด

มือใหญ่ที่เริ่มซุกซนล้วงเข้าไปในกางเกงตัวบางแล้วลูบส่วนอ่อนไหวนั้นไปมา

"อ๊ะะ ตรงนั้นฮะ อึก อาา..." คำขอร้องของร่างเล็กเรียกร้อยยิ้มที่มุมปากของคุณหมอได้อย่างง่ายดาย

กางเกงและชั้นในตัวบางถูกดึงออกมากองไว้ที่ปลายเท้า ร่างเปลือยเปล่าของของแบมแบมบิดเร้าไปมา เรียกสายตาคนตัวโตให้ตกอยู่ในห้วงภวังค์

ผิวสีน้ำผึ้งเริ่มแดงจัดเมื่อคนตัวเล็กมีอารมณ์ร่วม เซ็กซี่เหลือเกิน

"พะ..พะพี่มะ..หมออ มะ...มองอะไรฮะ" เสียงหวานเอ่ยออกมาอย่างเขินอายเมื่อถูกสายตาของร่างสูงจ้องมองยังร่างเปลือยของเขาอย่างเปิดเผย 

ขาเล็กบิดไปปกปิดส่วนอ่อนไหวของตัวเองอย่างเขินอาย

"มองแฟนตัวเองไง แฟนสวยเลยต้องมอง"

"บ้าาาา"

"อ่าาา แต่ตอนนี้แฟนกำลังจะได้เลื่อนขั้นละนะ"

"?"คนตัวเล็กทำหน้าสงสัย

"จากแฟนหมอเป็นเมียหมอ" 

"พี่หมอบ้าาา ใครเค้าจะเป็นเมียพี่กันเล่า แบมเป็นผู้ชายนะ" แก้มป่องแดงจัดจ้านขึ้นมาทันทีเมื่อจบประโยคของร่างสูง 

ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงมาใกล้อีกครั้งเสียงแหบพร่ากระซิบบางคำที่ทำให้หัวใจของคนตัวเล็กพองโตขึ้นมาอย่างประหลาด…

"พี่เป็นของแบมแบม..."

"..."

"แบมแบมจะเป็นเจ้าของพี่คนเดียวเท่านั้น" คนพูดของคนตัวโตทำให้ใบหน้าของคนตัวเล็กเจือสีระเรื่อ

"..."

"แบมแบมจะเป็นของพี่ได้มั้ย?"

"ฮะ แบมแบมก็จะเป็นของพี่หมอ..."

"..."

"ของพี่หมอคนเดียวเท่านั้นเหมือนกันนะฮะ" ใบหน้าน่ารักที่เจือสีบวกกับประโยคน่ารักนั่นทำให้คนตัวโตอดใจไม่ไหว ก้มลงไปให้รางวัลเจ้าของหัวใจ

รสจูบที่แสนอ่อนหวานกว่าครั้งไหนเรียกเรียวแขนเล็กให้โอบรอบคอร่างสูงตรงหน้า 

ใบหน้าหวานเอียงเล็กน้อยเพื่อปรับองศาการจูบ ลิ้นของคนทั้งคู่ถูกเกี่ยวพันกันอย่างนุ่มนวล

มือสวยของคุณหมอกอบกุมแท่งเล็กไว้ในมือก่อนจะขยับรูดขึ้นลงอย่างเชื่องช้า

"อ๊ะ... พะพี่หมอฮะ... เร็วกว่านี้อีกฮะพี่หมอ แบม แบมจะ อ่าา" เสียงครางหวานที่ดังไปทั่วห้อง อุณหภูมิเย็นฉ่ำจากเครื่องปรับอากาศนั้นไม่ได้ทำให้ร่างกายที่ร้อนผ่าวของคนทั้งคู่เย็นลงได้เลย 

สะโพกสวยถูกมืออีกข้างบีบเคล้นคลึงอย่างมันส์มือ

"อ๊า.. แบมจะ... จะจะ... จะไม่ไหวแล้วฮะ อึก...อา”

เสียงที่เกิดขึ้นทำให้มือใหญ่ชักรูดแกนกายเล็กเร็วขึ้นอีกเสียงครางหวานหูดึงขึ้นอย่างไม่เป็นภาษา 

คนตัวเล็กบิดตัวไปมาอย่างเสียวซ่าน ไม่นานน้ำรักสีนมก็พรั่งพูออกมาเต็มมือร่างสูง

"อ่าาา แฮ่กๆ อึก..."

นิ้วยาวที่มีคราบน้ำรักติดอยู่สอดลึกเข้าไปในช่องทางรักสีสดทีละนิ้ว ก่อนที่จะเพิ่มเป็นสองนิ้วตามลำดับ เรียกใบหน้าหวานให้บิดเบี้ยวอย่างรู้สึกเจ็บ

"อ้ะ...พี่หมอฮะ แบมเจ็บ"

"อดทนหน่อยนะครับตัวเล็ก" อาการเจ็บมีมาไม่นานอาการเสียววูบที่ช่องท้องก็เข้ามาแทนที่จนคนตัวเล็กถึงกับน้ำตาซึม 

คนตัวโตจูบซับน้ำตาให้อย่างปลอบประโลม นิ้วที่ขยับเข้าออกจากสองนิ้วกลายเป็นสาม

"อา มะ..มันลึก ลึกเกินไปล้ะอ้ะ พะพี่หมะหมออ แบมเสียววว อ๊า" เสียงหวานครางไม่เป็นภาษาเมื่อนิ้วยาวสอดลึก 

ลิ้นเรียวส่งออกมาแลบเลียยอดอกที่แข็งเป็นตุ่มไตสลับกับกัดหยอกเย้าอย่างหื่นกระหาย 

มือเล็กปัดป่ายไปทั่วร่างแกร่งอย่างหาที่ระบาย ร่างเปลือยเปล่าของคนทั้งคู่บดเบียดเข้าหากันแนบแน่น
 
นิ้วยาวถูกถอนออกจากช่องทางรักสีสดรวดเดียว ก่อนจะจ่อแท่งร้อนเข้ามาแทนที่

"อ๊ะ"

"แบมแบมไว้ใจพี่มั้ยครับ" คนตัวเล็กที่อยู่ภายใต้ร่างพยักหน้าเบาๆ ดวงตาเจือไปด้วยหยาดน้ำตาเพราะความเสียวกระสัน

"พี่จะเข้าไปแล้วนะ" ไม่รอฟังเสียงอนุญาตจากคนตัวเล็ก คุณหมอก็สอดใส่ความเป็นชายในช่องทางสีสด

ร่างเล็กสะดุ้งด้วยความตกใจ

"อ๊ะ พี่หมอแบมเจ็บ" ท่อนเนื้อที่ใหญ่กว่านิ้วทั้งสามมากทำให้ร่างเล็กสะท้านด้วยความเจ็บหยาดน้ำใสๆไหลออกจากตาของคนตัวเล็ก

"อดทนหน่อยนะคนดีของพี่" คนตัวโตแช่ไว้สักพักเมื่อเห็นคนตัวเล็กพร้อมจึงสอดใส่เข้าไปจนสุดทางในช่องทางด้านหลังจนมิดลำอย่างเชื่องช้า เพราะกลัวคนตัวเล็กจะเจ็บ ก่อนจะแช่ค้างอยู่อย่างนั้นเพื่อให้คนตัวเล็กปรับสภาพ ก่อนจะเริ่มขยับเข้าออกอย่างช้าๆ แล้วแปรเปลี่ยนเป็นรวดเร็วและร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ

"อา แน่น อาาา ตัวเล็กอ้าขาหน่อยนะ พี่ไม่ค่อยถนัด" คนตัวเล็กอ้าขาตามที่ได้รับคำสั่ง ร่างที่อยู่ด้านบนเร่งเครื่องขึ้นตามอารมณ์ที่ครุ่กครุ่น  ความลึกทุกครั้งที่สอดใส่เข้าไปทำให้คนตัวเล็กถึงกับครางเสียงดังอย่างกลั้นไม่อยู่ 

"อา..  ลึกไปแล้ว..ว ฮ..ฮะะ อะ..อา... อื้ออ..."

"อึก.. แบมจะไม่ไหวแล้ว อา พะพี่หมอ... แบม อื้ออ.. อะ อา ไม่ไหวแล้ววว..อึก"

ช่องทางรักตอดรัดแน่นขึ้นกว่าเดิมเมื่อใกล้ถึงจุดสูงสุดของอารมณ์ ไม่นานน้ำรักสีนมก็ไหลเยิ้มออกมาจากแกนกายของคนตัวเล็ก 

"อาาาาาา" ร่างสูงกระตุกอีกสองสามทีก่อนจะปลดปล่อยออกมาเช่นกัน

"อาาาา"

คนตัวเล็กนอนแผ่หลาหอบหายใจถี่อย่างหมดแรงถึงกับสะดุ้งสุดแรงเมื่อร่างสูงอุ้มเขาขึ้นในท่าเจ้าสาว 
แล้วเดินตรงไปยังห้องนอน ร่างเล็กที่เปลือยเปล่าถูกวางลงไปบนเตียงนอน

"พะ..พะ.พี่หมอออ"

"ว่าไงครับ?"

"บะ..บะ..แบม แบมม ไม่ไหวแล้วนะฮะ////" ใบหน้าแสนใสซื่อและคำพูดที่แสนน่ารักนั้น เป็นการยั่วยวนร่างสูงโดยที่ไม่รู้ตัวของคนตัวเล็ก เรียกรอยยิ้มของคุณหมอได้อย่างง่ายดาย 

ร่างสูงทิ้งกายลงทาบทับร่างเล็กอีกครั้ง 

ไร้คำพูดจากคนตัวโต มีเพียงรอยยิ้ม ที่ทำให้คนตัวเล็กรู้สึกร้อนๆหนาวๆแปลกๆ

"อ๋าาาาา พี่หมออออออออ แบมไม่ไหวแล้วจริงๆนะฮะะ" 

ร่างสูงกดจูบใบที่ริมฝีปากนุ่ม..
.
.
.
ก่อนจะทิ้งกายลงนอนเคียงข้างร่างเล็ก แขนแกร่งกอดกระชับคนตัวเล็กเข้ามาในอ้อมกอดอบอุ่น

"พี่ไม่ได้จะทำอะไรซะหน่อย ทะลึ่งนะเราอ่ะ :) "

"งื้ออออออ"

"นอนซะตัวเล็ก ก่อนที่พี่จะเปลี่ยนใจ :)" 

"พี่หมอบ้า////"

ร่างเล็กที่แหวขึ้นก่อนจะค่อยๆ ปิดเปลือกตาสวยลงและดำดิ่งสู่นิทราของค่ำคืนที่เงียบสงบ 

เรียวปากบางจรดลงที่เปลือกตาคนตัวเล็กอย่างแผ่วเบา

"ฝันดีนะครับ…คุณตัวเล็กของพี่ :)"
#ฟิคน้องแบมโมบาย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น