case : 21 ห้องน้ำที่คอนโดของพี่หมอ (CUT)
"อ๊ะ พะพี่หมออออ ทำอะไรเนี่ย ปล่อยผมนะฮะะะ///"
"อยู่เฉยๆสิตัวเล็ก ถ้าล้างไม่สะอาดจะไม่สบายตัวนะ"
"งื้อออออ พี่หมออออ"
"อ้าขาออกด้วย”
"มะมะ มะ ไม่ต้องก็ได้ฮะ แบม อึก แบมทำเองได้ อื้อ ปล่อยแบมนะฮะะ”
ยิ่งคนตัวเล็กดิ้นหลีกหนีเท่าไหร่ผมก็ยิ่งเพิ่มแรงกอดรัดร่างเล็กแน่นขึ้นเท่านั้น
"งื้อออออ พี่หมอออออ" ไม่มีเสียงตอบรับจากผม มีแต่แรงกอดรัดที่มากขึ้นตามแรงขัดขืนของคนตัวเล็ก ทำให้คนตัวเล็กเริ่มที่จะยอมอยู่นิ่งๆ ไม่ขัดขืนผม
เมื่อเห็นคนตัวเล็กอยู่นิ่ง ผมที่ซ้อนตัวอยู่ทางด้านหลังก็จับขาเรียวสวยแยกออกจากันช้าๆ
แบมแบมยอมอ้าขาออกแต่โดยดีตามที่ผมต้องการไม่ขัดขืน
ต้นขาด้านในที่มีรอยรักสีกุหลาบแต่งแต้มอยู่ประปรายเรียกให้ริมฝีปากของผมจูบซับลงไปตามรอยเดิมแผ่วเบา
"อ๊ะ พี่หมอฮะะ////" สัมผัสวาบหวิวที่เกิดขึ้นนั่นทำให้เรียวขาสวยหนีบเข้าหากันแน่นอีกครั้ง
ใบหน้าหวานที่เจือสีเชิดหน้าขึ้นสูง กัดริมฝีปากอิ่มตัวเองแน่นอย่างน่ารัก
"อย่าแกล้งแบมสิฮะ///" ผมยิ้มรับคำพูดแสนน่ารักนั้นก่อนจะทำความสะอาดช่องทางรักของคนตัวเล็กต่อ
ผมใช้นิ้วสอดเข้ามาภายในช่องทางด้านหลัง ค่อยๆใช้น้ำอุ่นชะโลมเข้าไปล้างช่องทางรักที่บอบช้ำอย่างช้าๆและนุ่มนวล
น้ำรักที่ติดค้างอยู่ค่อยๆไหลลงมาตามเรียวขาสวย
ผมจ้องมองภาพตรงหน้านิ่ง ความร้อนพุ่งเข้ามาตามร่างกายของผมคล้ายกับเปลวไฟที่กำลังครุกครุ่นขึ้น
ภาพตรงหน้านี้กำลังทำให้ผมเกิดอารมณ์...
"อ๊า" เสียงครางหวานที่ดังขึ้นทำให้ผมหลุดออกจากภวังค์
"อาาา ขอโทษฮะพี่หมอ มะมัน อ๊ะะ/////" เสียงหวานแทบจะครางไม่เป็นภาษาเมื่อนิ้วผมขยับไปโดนปุ่มกระสันภายในช่องทางรัก
ผมไม่ได้ตั้งใจจะแกล้งคนตัวเล็กนะ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ :)
"พะพะพี่หมอออออ อื้ออออ"คนตัวเล็กบิดตัวไปด้วยแรงอารมณ์
แก่นกายเล็กตั้งชันขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้เรียกใบหน้าหวานให้แดงซ่านด้วยความเขินอาย ดวงตากลมโตในยามนี้ฉ่ำหวานหลุบมองมาที่ใบหน้าผมที่มองอยู่ก่อนแล้วอย่างออดอ้อน
อื้อหืออออออออออ
ใจเย็นไว้ไอ้มาร์ค น้องยังเจ็บอยู่
อ่าาา แต่ถ้าแกล้งนิดแกล้งหน่อยคงไม่เป็นไรเนอะ :)
ผมส่งยิ้มให้ก่อนจะมอบจูบที่แสนร้อนแรงให้แก่ร่างเล็ก ส่งลิ้นเข้าไปในโพรงปากเล็กที่เผยออ้ารับอย่างเต็มใจ
ลิ้นเล็กเกี่ยวพันตอบรับสัมผัสของผมตามแรงอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูง
"อื้อ" มือเล็กทุบไปที่ไหล่ผมอย่างแผ่วเบา เมื่อเจ้าของมือรู้สึกหายใจไม่ออก ทำให้ผมต้องยอมละออกห่างจากริมฝีปากอิ่มนั่น
ผมถอนมือออกจากช่องทางรักแล้วย้ายมาจับรูดแกนกายเล็กที่ตั้งชันสู้มือแทน
ย้ายริมฝีปากมาดูดดึงยอดอกสีหวานที่กำลังตั้งชันตามแรงอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูง
ส่งลิ้นออกมาเลียส่วนปลายยอดอกวนไปมา เกิดเสียงครางหวานดังไปทั่วห้องน้ำ
"อึก พะพี่หมออ อ๊า แบม สะ เสียว อื้อออ อ่ะ อ๊า” เมื่อได้ยินดังนั้นเหมือนสติของผมกระเจิดกระเจิงไปหมด ผมเพิ่มความเร็วในการชักรูดแกนกายเล็ก
ความเสียวซ่านที่แล่นริ้วไปทั่วร่างทำให้คนตัวเล็กเชิดหน้าขึ้นพร้อมกัดริมฝีปากร่างเบาเบาตามแรงอารมณ์ที่ใกล้จะถึงจุดหมาย
แต่จู่ๆ อารมณ์ครุกครุ่นที่กำลังสูงขึ้นก็ถูกดึงกลับลงมาทันที เมื่อผมหยุดการกระทำทั้งหมดนั่นไปเสียดื้อๆ
คนตัวเล็กทำหน้าสงสัยและยังค้างคลั่งในอารมณ์อยู่
"อ่าา พี่หมอหยุดทำไมฮะ////"
ผมส่งยิ้มหยอกเย้าไปให้คนตัวเล็กก่อนจะพูดประโยคที่ทำให้คนตัวเล็กหน้าแดงซ่านมากกว่าเดิมหลายเท่าตัว
"อ่าว นี่เรามาล้างตัวกันไม่ใช่หรอ?"ปากอิ่มเม้มเข้าหากันแน่นอย่างรู้สึกเขินอาย
โอ้ยยยย อย่าทำแบบนั้น พี่ไม่ไว้ใจตัวเอง
"ตัวเล็กคิดจะทำอะไรน่ะ หืมม?"
คนตัวเล็กก้มหน้าต่ำลง ก่อนจะพูดออกมาดังเสียงกระซิบ ที่ตัวผมนั้นได้ยินมันอย่างชัดเจน :)
"พะพะพี่หมอฮะ"
"ครับ? :)"
"เถอะฮะ รักแบมที"
"แต่ตัวเล็กยังเจ็บอยู่ พี่ไม่อยากให้แบมเจ็บไปมากว่านี้" ผมกระซิบแผ่วเบาพร้อมขบติ่งหูคนตัวเล็กเบาๆ
ใบหน้าหวานทำหน้าราวกับจะร้องไห้เพราะความครุกครุ่นที่อยู่ในตัวไม่ได้ปลดปล่อย
โอ้ยยยย อย่าทำหน้าแบบนั้นสิครับแบมแบม พี่ไม่ใจร้ายกับน้องแบมหรอก :)
ผมยกมือขึ้นเกลี่ยเส้นผมนิ่มไปมาอย่างแผ่วเบา ก่อนจะก้มหน้าลงมากลืนแกนกายสีหวานที่สั่นระริกเข้าไปในโพรงปาก ดูดดึงแท่งเล็กในปากอย่างที่คนตัวเล็กชอบ
ทั้งที่ร่างกายของผมในตอนนี้ก็ร้อนไปหมดไม่ต่างจากร่างเล็กตรงหน้า..แต่ผมไม่อยากให้ร่างกายของแบมแบมบอบช้ำเพราะฝีมือของผมไปมากกว่านี้
ผมเลยต้องอดทนไว้ยังไงล่ะครับ TT
"อ๊า...อ่ะ.อ๊า...อื้อ..ออ.อ" ริมฝีปากผมยังคงปรนเปรอแท่งเล็กไม่หยุดก่อนจะสลับไปใช้อุ้งมือสวยรูดขึ้นลงตามจังหวะอารมณ์
ไม่นานคนตัวเล็กก็กระตุกเกร็ง แล้วปล่อยปล่อยน้ำรักออกมาเต็มมือของผม
"อ๊า เลอะกว่าเดิมอีกฮะพี่หมอ///" ผมนั่งกลั้นขำเบาๆกับคำพูดน่ารักของคนตัวเล็ก
ด้วยความอยากแกล้งให้คนตัวเล็กเขินยิ่งกว่าเดิม ผมจึงใช้ลิ้นเลียคราบน้ำรักออกจากมือช้าๆจนหมด
ส่งผลให้ใบหน้าหวานขึ้นสีจัด หัวใจเต้นระรัวจนผมสัมผัสได้
"ถ้าเลอะอีกก็ล้างอีกไงครับ ไม่ยากเลย :)"
"งื้อ คนบ้าา"
