ความอดทนของหมอต้วน
"อื้อออออ ระระเร็วกว่านี้อีกครับพี่มะหมอ อื้ออออออ"
"แบบนี้หรอครับตัวเล็ก"
"อ้ะอ้ะ อ๊าาา พี่หมออ อ๊าาา"
ท่อนเนื้อสีชมพูที่ดูน่ารักเหมาะสมกับตัวกำลังชูชันต้านแรงโน้มถ่วงของโลก รูเล็กสีชมพูกำลังขมิบเกร็งตามความรู้สึกเจ้าตัว
โอ้ยยยย คุณตัวเล็กกำลังจะทำผมคลั่ง
อดทนไว้มาร์ค
...
..
.
อดทนไว้มาร์
...
..
.
อดทนไว้มา
...
..
.
อดทนไว้ม
...
..
.
อดทนไว้
...
..
.
อดทนไ
...
..
.
อดทน
...
..
.
อดท
...
..
.
อด
...
..
.
อ
..
.
.
โอ้ยยยย ในเมื่อหมอต้วนคนนี้ทนไม่ได้ ผมก็จะไม่ขอทนอีกต่อไป!
ผมฝังใบหน้าลงไปกับน้องชายสุดน่ารักของคุณตัวเล็ก
"อ๊ะ พะ พี่มะมะหมอ ทะ ทำอะไร ฮะ อ๊า.. มัน มัน อ๊ะ อ๊า" เสียงกระเส่าดังขึ้นกว่าเดิมอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
ผมใช้ปากรูดแก่นกายขึ้นลงตามจังหวะ ห่อลิ้นครูดผิวเนื้อนุ่มไปมา เพื่อเพิ่มความเสียวและกระสันให้แก่คนตัวเล็ก
เสียงปากสัมผัสกับเนื้ออ่อนดังออกมายิ่งกระตุ้นความต้องการของผมให้มากขึ้นไปอีก
มาร์คใจเย็นไว้ ปล้ำเค้าไม่ได้นะ ต้องให้เค้าสมยอม อย่าทำตัวแบบพระเอกละครน้ำเน่า
"อ๊า... อ๊ะ"
"อ้ะ พะพะพี่หมออออ อ๊าา บะแบม อ๊ะะ แบมไม่ไหวแล้วว"
เสียงนั่นและมือของคุณตัวเล็กที่มาขยุ่มกลุ่มผมของผม แสดงให้รู้ว่าคนตัวเล็กกำลังจะถึงจุดหมายแล้ว ทำให้ผมเร่งจังหวะขึ้นให้เร็วและกระสันมากกว่าเดิม
"อึก พะพะ พี่หมออออ ออ๊าาาา!" สิ้นเสียงน้ำสีขาวของคนตัวเล็กก็ออกมา
ผมยกตัวขึ้นพร้อมกับเช็ดมุมปากตัวเองที่มีคราบน้ำรักของคนตัวเล็ก
แบมแบมละมือออกจากกลุ่มผมของผม
ใบหน้าแดงก่ำ หายใจหอบถี่...ตาปรือเพราะความโล่งที่ได้ปลดปล่อย...ริมฝีปากเผยอเล็กน้อย....
อ่าา...เซ็กซี่...
"แบบนี้แบมแบมชอบมั้ยครับ? :)" แบมแบมชอบรึป่าวพี่ไม่รู้ รู้แต่พี่ชอบแบมแบมนะครับ
http://my.dek-d.com/tutle1A/control/writer3/story-editor.php?story_id=1401880&chapter=18
#ฟิคน้องแบมโมบาย
